جلسه در پارلمان ایتالیا ارائه بیانیه اکثریت نمایندگان پارلمان از احزاب مختلف
تحت عنوان حمایت از آزادی و مقاومت در ایران
برای صلح و امنیت جهانی
سخنرانی‌های:
سناتور جولیو ترتزی رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در سنا، وزیر خارجهٔ ایتالیا ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳
نایکه گروپیونی عضو کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا
نایکه گروپیونی عضو کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا
مشخصه دیکتاتوری دینی حاکم بر ایران زن‌ستیزی آن است
تصادفی نیست که زنان در صف اول مقاومت هستند
آنها به‌رغم تبعیض و محرومیت امروز با شجاعت بسیار
برای تغییر مبارزه می‌کنند
اگر رهبری زنان در مقاومت ایران واقعیت دارد
اگر پرزیدنت شورای ملی مقاومت خانم مریم رجوی یک زن است
تصور کنید که اگر رژیم تلاش نمی‌کرد جلوی آنها را بگیرد چه می‌توانستند بکنند
به‌همین دلیل یقین دارم که روزی در ایران
برابری زن و مرد به یک واقعیت تاریخی تبدیل خواهد شد
جولیو ماریا ترتزی، خانم الیزابتا زامپاروتی خوش آمدید، عالیجناب پوتزولو. ما هم‌چنین منتظر دیگر همکارانمان هستیم. در هر صورت از خانم سناتور انگرینو برای حضورشان تشکر می‌کنم.
اول از همه، من می‌خواهم این جلسه را با این نکته شروع کنم، با سه کلمه برای خواهران ایرانی‌ام که برای من بسیار مهم هستند: زن، مقاومت و آزادی. اما مایلم امروز به بیانی واضح و قاطع با آنها این‌را بگویم و تکرار کنم: زن، مقاومت و آزادی.
امروز، در آستانه روز جهانی مادر، موضوع این نشست را نه تنها برای زنان ایرانی و نبرد آنها برای دموکراسی و آزادی، بلکه برای ارزش و پیامدهایی که این نبرد برای خود به ارمغان می‌آورد، بسیار حائز اهمیت می‌دانم. رژیم ایران تصمیم گرفته است با خشونت بی‌سابقه هر صدای مخالف و زنان ایرانی را سرکوب کند. یک سند بسیار تاثیرگذار داستان دردناک نیکا شاکرمی، دختر ۱۶ ساله‌یی را روایت می‌کند که توسط پاسداران شکنجه شد. سپاه پاسداران که توسط پارلمان کانادا وارد لیست سازمانهای تروریستی شدند. در روزهای اخیر موج اعدامها به اوج بی‌سابقه‌ای رسیده است، ۵۹ اعدام در ۱۲ روز. واضح است که همهٔ این خشونتها ریشهٔ سیاسی دارد؛ رژیم مذهبی حاکم بر ایران که قادر به پاسخگویی به نیازهای مردم نیست، می‌خواهد اعتراض آنها را سرکوب کند. این غیرقابل قبول است و کشورهای دموکراتیک باید احساس مسئولیت کنند. پارلمان ایتالیا، مجلس نمایندگان، این مسئولیت را احساس کرد و سند اکثریتی را امضا کرد که نقض حقوق‌بشر در ایران و دخالت‌های این رژیم در خاورمیانه را محکوم کرده است. دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران با زن‌ستیزی و یک سیاست سرکوب بی‌رحمانه بارز می‌شود که از تبعیض علیه زنان شروع شده و در قالب یک رژیم ظالم و خشونت‌طلب ظاهر شده است. اما سیاست رژیم ایران در طول زمان در یک بی‌عدالتی به‌صورت سیستماتیک و منظم، زنان را از فعالیت‌های اجتماعی حذف کرده و این تصادفی نیست. اگر در ایران زنان در نهادها، در قوه قضاییه بودند، اگر به آنها اجازه داده می‌شد نقشی تعیین‌کننده در جامعه ایفا کنند، مطمئن هستم که مانع و حتی بیشتر از آن، خاری در چشم این رژیم بودند و امروز همه‌چیز طور دیگری پیش می‌رفت. حتی قانون حجاب اجباری بسیار خشن تحمیل شده بر زنان، تبعیض‌هایی که در موضوع خانواده، ازدواج و سپس در زمینه حفاظت از فرزندان رخ می‌دهد، نفرت‌انگیز است. از سوی دیگر، تصادفی نیست که این زنان هستند که در صف اول مقاومت در برابر حکومت قرار دارند. با وجود محرومیت‌ها، تبعیض‌ها، تنزل دادن آنها به شهروندان درجه‌دو، این زنان هستند که امروز با شجاعت بسیار بیشتر از مردان، با بی‌عدالتی‌ها و نابرابریها مبارزه می‌کنند و خواهان تغییر هستند و برای آن مبارزه می‌کنند. اگر امروز با این مشکلات مقابله نکنیم، اگر از آنها در مبارزه برای حقوقشان و هم‌چنین برای دموکراسی حمایت نکنیم و حقوق اولیه‌یی را که از آنها دریغ شده نادیده بگیریم، ما که از نقش خود در جامعه آگاه هستیم، در مقابل کسانی که می‌خواهند سرنوشت خودشان را بسازند، در جایگاه پایین‌تری خواهیم بود. اگر رهبری زنان در مقاومت ایران واقعیت دارد، اگر پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران خانم مریم رجوی یک زن است، تصور کنید در صورتی که رژیم تلاش نمی‌کرد آنها را مهار کند و جلوی آنها را برای رسیدن به آزادی بگیرد، چه می‌توانستند بکنند. اگر امروز با قاطعیت می‌گویم که باید با همان انگیزه و خواستی که آنها برای جنگیدن دارند در کنار مقاومت ایران با آنها باشیم، به‌این دلیل است که به‌احتمال موفقیت آنها و به امکان موفقیت خودمان اعتقاد راسخ دارم. به‌برکت قدرت، شجاعت و ارادهٔ این زنان است که امروز یقین دارم روزی در ایران هم برابری زن و مرد به‌واقعیت تبدیل خواهد شد، یک واقعیت تاریخی حتی در آن بخش از دنیا.
در اینجا به به‌طور خلاصه به محورهایی که در پلتفرم برای آینده یک ایران دموکراتیک ذکر شده می‌پردازم: لغو مجازات اعدام، انتخاب ایران بدون سلاح اتمی. خانم مریم رجوی چندین‌بار به ایتالیا سفر کرد، من افتخار شناختن او و گوش‌دادن به صحبت‌های او را داشتم و این فرصت را داشتم که هم در ژوئیه گذشته و هم به‌تازگی در ماه مارس، به‌مناسبت روز جهانی زن، در آنجا نیز افتخار حضور داشته باشم. اطمینان دارم که با اراده او و پشتیبانی ما سرانجام به لغو هر نوع تبعیض و حق انتخاب آزادانه پوشش، حق ازدواج و طلاق آزادانه و حق تحصیل و کار دست خواهیم یافت و شاهد ممنوعیت استثمار زنان تحت هر عنوانی در ایران خواهیم بود. متشکرم.
سناتور جولیو ترتزی رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در سنای ایتالیا
زمان آن فرا رسیده است که در نهایت بر روی چیزی که یک گام تعیین‌کننده است
یعنی تحریم سپاه پاسداران در تمامیت آن تمرکز کنیم
چند بار گفته‌ایم که سر اژدهای شنیع ترور و جنگ‌افروزی در ایران است
و علت وخامت وضعیت ژئوپلیتیکی که در اطراف خود می‌بینیم دقیقاً در این است
این فرصت را در این مقر پارلمانی داریم تا قبل از هر چیز، بیش‌از‌پیش تصریح کنیم بر حمایت از مهم‌ترین شخصیت رهبری‌کننده مقاومت دموکراتیک در ایران، خانم مریم رجوی، پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران. به‌طور مطلق و بدون هیچ‌گونه محدودیتی، مجدداً بر حمایت مطلق خود از کار بزرگی تأکید می‌کنم که او انجام می‌دهد، یعنی رهبری و تلاش برای یک ایران آزاد و دموکراتیک.
همان‌طور که خانم گروپیونی گفت، از کار قهرمانانه، از شجاعت، از قربانیان، از فداکاری این همه زن، این همه دختر قدردانی می‌کنیم. هم‌چنین از سوی بسیاری از دوستداران آزادی و حامیان آزادی که هدف این کنفرانس است خوشبختم تا به‌نمایندگی از شخصیت‌های برجسته پارلمانی و هم‌چنین شخصیتهایی سخن بگویم که از طریق فدراسیون ایتالیایی حقوق‌بشر، متعهد به حمایت از حقوق‌بشر هستند. از جمله استانگو، (انجمن) به قابیل دست نزنید، که خزانه‌دار و رئیس آن، الیزابتا زامپاروتی و سرجیو دلیا امروز با ما هستند، الیزابتا، در میان سخنرانان نیز هست.
بنابراین یک سلام صمیمانه به خانم رجوی و به همه مردم آزاده و بزرگ ایران که می‌خواهند آزاد باشند و از او پیروی می‌کنند و برای دستیابی به آزادی مبارزه می‌کنند.
ما باید در این کمپین که سالیان ما را متحد ساخته، به‌طور واقعی خوشبین و معتقد باشیم، چون موفقیت در چشم‌انداز نزدیک است. زیرا رژیم ایران به‌طور واقعی اثبات کرده که یک حکومت تروریستی است.
ما در حساس‌ترین لحظهٔ تاریخی هستیم، و این‌را می‌دانیم، حساس‌ترین و حتی غم‌انگیز دقیقاً بواسطه رژیم ایران. بارها گفته‌ایم که سر این مار، یا این اژدهای شنیع، و این اژدها شاید از سایر کشورها نیز سر برآورده باشد، اما یکی از مشکلات اساسی وخامت وضعیت آشفته ژئوپلیتیکی که در اطراف خود می‌بینیم دقیقاً سر آن در تهران است. حتی نه فقط در خاورمیانه بلکه در خارج از آن، در اروپا، در غرب، فساد می‌کند و تلاش می‌کند جامعهٔ ما را از طریق اطلاعات نادرست فاسد کند. تحریم‌ها را دور بزند و هر کاری را که جامعه بین‌المللی، برای دفاع از مردم ایران و هم‌چنین برای دفاع از آزادی سایر کشورها و امنیت سایر کشورهای منطقه انجام می‌دهد به شکست بکشاند.
در سطح داخلی گفتم که وضعیت به‌شدت ناپایدار است، زیرا رژیم نمی‌تواند وضعیت را کنترل کند، نمی‌شود وجدانها را کنترل کرد، در کشوری که زنان تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند، آزار و اذیت زنان به فجیع‌ترین شکل وجود دارد. بسیجی‌ها را می‌بینیم، سپاه پاسداران را می‌بینیم که آنها را می‌زنند، به وحشتناک‌ترین اشکال شکنجه می‌کنند و مثله می‌کنند.
زمان آن فرا رسیده است که سرانجام بر روی چیزی تمرکز کنیم که یک گام تعیین‌کننده است، یعنی تحریم سپاه پاسداران در تمامیت آن، همان‌طور که کانادا انجام داده است. کشورهای دیگر آن‌را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار داده‌اند، زیرا این یک اقدام سیاسی کاملاً ضروری است، این از نظر اقتصادی یک اقدام ضروری است، زیرا این پاسداران هستند که نفت، سلاح و تروریسم را کنترل می‌کنند. نه تنها از طریق نیروهای نیابتی خود، بلکه از طریق نیروهای رسمی نظامی.
همان‌طور که در حکم دادگاه بوئنوس‌آیرس نیز گفته شده، آنها در طول سال‌ها حتی تا آنجا پیش رفته‌اند که به مراکز یهودیان در آمریکای جنوبی حمله کرده و واقعیت‌های عملیاتی را در به‌اصطلاح مثلث آمریکای جنوبی ایجاد کرده‌اند، جایی که بنیادگرایی و پاسداران در آن فعالیت می‌کنند.
عملاً این سال‌ها، در ایران یک نوع انقلاب دائمی رخ داده است، بله در نهادهای مختلف قومی-فرهنگی کشور، طبیعتاً کشوری که آن واقعیات متعدد و تفاوتها وجود دارند و به‌همین دلیل قیام‌ها و خواست‌های حق تعیین سرنوش در ایران حاکی از عطش مردم به آزادی و دموکراسی است که محرک و هدایت‌کننده جنبش مقاومت است.
موضوع تحریم کامل و تحریم همه‌جانبه‌یی است که می‌توان علیه سپاه پاسداران اعمال کرد و این می‌تواند یک عامل تعیین‌کننده برای خلاص‌شدن ما از شر این رژیم باشد.
اینها همه عناصری هستند که باید ما را به قیام به مسئولیت وادارند، بدین معنا که ما را ملزم می‌کنند که اقدامات قاطعی در پیش بگیریم. یعنی به هر سوءتفاهم و هر شکل مماشات، هر احساس ضعفی که بارها در گذشته نسبت به رژیم ایران نشان دادیم پایان دهیم. در خاتمه، ما باید حق جنبش عظیم مردم ایران را که سازمان مجاهدین خلق است ادا کنیم. مجاهدین مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، سال‌ها مورد تهمت و افترا بوده‌اند، با داستانهای هولناک، با گستردن دام‌هایی برای آنها، با آسیب‌های جسمی. ما سال‌ها پیش در رم نیز شهید داشتیم، پروفسور رجوی را در ژنو داشتیم، که به‌ضرب گلوله ۱۲قاتل که از تهران به‌طور ویژه برای کشتن او آمده بودند، به‌قتل رسید. اسدالله اسدی، دیپلمات‌تروریست را دیدیم. حالا چگونه می‌توان تصور کرد که هنوز این واقعیت نادیده گرفته شود که سفارت‌خانه‌های رژیم ایران پایگاههای تروریسم علیه مردم ما، علیه مردم شما باشند، مانند آنچه که چهار سال پیش در نزدیکی فرودگاه رواسی در پاریس توسط اسدالله اسدی رخ داد؟ می‌دانیم که در دادگاه آنتورپ وی به حداکثر مجازات محکوم شد و سپس به‌طور شرم‌آور با گروگانهایی مبادله شد که رژیم ایران به‌این منظور اسیر کرده بود. در اینجا همه این عناصر ما را به یک نتیجه می‌رسانند؛ ما باید متحد باشیم، در سطح اروپایی متحد باشیم، در دنیای خود متحد باشیم تا عدالت را برای سازمان مجاهدین محقق کنیم. حتی آخوندها بسیار تلاش کردند از سیستم‌های اف.بی.آی، ازسیستم اینترپل، اعلامیه‌های هشدار قرمز، به‌صورت غیرقانونی سوءاستفاده کنند و ادعا کنند که این جنبش «تروریست» است. این کاملاً نادرست است و ما می‌دانیم چرا که توسط دادگاههای آمریکایی و دست‌کم در چند مورد دیگر نیز به‌طور مکرر رد شده است. موضوع محاکمه و پرداخت غرامت علیه مطبوعات آلمانی با جبران خسارات وارده به جنبش به‌دلیل توهین و دروغ‌پردازی که به‌واسطه این اطلاعات نادرست متحمل شده بود هم یک نمونهٔ دیگر است. خب، من معتقدم که این جلسه برای محکوم کردن سپاه پاسداران، رژیم تروریستی حاکم بر تهران است و برای برقراری عدالت در حق سازمان مجاهدین و تمامیت مردم ایران متشکرم.
لطفا به اشتراک بگذارید:
